Hoog bezoek voor 100-jarige bij Kalorama
Net als Kalorama wordt meneer Toren 100 jaar. En het toeval wil dat hij precies nu een tijdje bij Kalorama verblijft. Reden voor burgemeester Hubert Bruls van Nijmegen om hem te komen feliciteren. Toch wel een heel speciaal moment voor de eeuweling die nog een beetje moet wennen aan al die aandacht. Na een val met een gebroken heup en operatie tot gevolg, revalideert meneer Toren op revalidatieafdeling Kastanjedal bij Kalorama in Beek. “Ik heb er nooit bij stilgestaan dat ik 100 zou worden”, vertelt meneer Toren. “Nu het zover is, word ik helemaal opgehemeld en waarom eigenlijk?” Toch is hij zeer vereerd met het bezoek van de burgemeester. Op 6 augustus is hij echt jarig en dan laat hij laat zich verrassen door zijn vijf kinderen, 15 kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Dat wordt een mooie dag waar ook zijn twee zussen niet zullen ontbreken.
Geboren in voormalig Nederlands-Indië
“Ik ben geboren op Sumatra Langsar in het voormalige Nederlands-Indië”, vertelt meneer Toren. “Mijn vader was militair en kort na het huwelijk van mijn ouders werd hij daar gestationeerd. Een jaar later werd ik geboren. We verhuisden naar Bandung waar ik tot mijn dertiende heb gewoond. In 1935 keerden we terug naar Nederland. Naar Oosterbeek om precies te zijn. Later woonde ik nog in Arnhem en Arcen en samen met mijn vrouw en ons gezin heb ik altijd in Nijmegen gewoond. Ik volgde de mulo en kreeg daarna een kantoorbaan bij de gasfabriek. Daarna heb ik nog een paar jaar bij de politie gewerkt maar dat was toch niet mijn wereld. Uiteindelijk werd ik verzekeringsagent. Dat heb ik 20 jaar gedaan. De laatste 10 jaar voor mijn pensionering werkte ik bij een bouwvereniging.
Voetballen bij Oranje Blauw en gezinsleven
“Voetbal is mijn grote passie. Ik heb jarenlang in het zaterdagelftal van Oranje Blauw gespeeld . Ik was ‘de spil’, zo noemden we dat toen. Nadat de kinderen werden geboren, ben ik gestopt met de competitie. Ik kon mijn vrouw toch niet iedere zaterdag alleen laten met de kinderen. Dat hebben we in goed overleg samen besloten. Maar ik ben wel blijven voetballen, ook mét mijn kinderen en ik was graag actief bij de club. Totdat ik dik in de 60 was, kon je mij op het veld vinden. Nu volg ik het voetbal nog op de televisie. Vooral als het Nederlands elftal speelt. Helaas winnen ze niet altijd.”
Goed leven
“Ik heb een goed leven gehad. Dat kan ik echt zeggen. Ik heb altijd voor ogen gehad dat ik mijn gezin bij elkaar wilde houden en dat is goed gegaan. Met mijn kinderen heb ik heel goed contact en ook met mijn twee zussen. Ik zeg altijd: zorg dat je aan de goede kant blijft en doe nooit iets tegen je zin.”
“Bij Kalorama heb ik het 100% goed! We zullen nog kijken waar ik heen ga als ik klaar ben met de revalidatie. Of ik terug ga naar mijn eigen huis, weet ik nog niet. Tja, 100 jaar, waar is de tijd gebleven. Door erover te praten komen veel mooie herinneringen terug”, besluit een tevreden meneer Toren.
« Terug naar het overzicht